Açıklama

Beylikdüzü Öğrenci Escort Bazen aynada kendime bakıyorum ve iki farklı kızı aynı anda görmekte zorlanıyorum. Biri, sabah 8:30’da uyanıp hızla derse yetişmek için metroda ter döken, vizelerin ağırlığı altında ezilen, sıradan bir üniversite öğrencisi. Diğeri ise, akşam 9’dan sonra Beylikdüzü’nün o devasa, anonim gökdelenlerinin birinde, pahalı parfümü ve profesyonel gülümsemesiyle bekleyen başka bir kadın.

Bu iki hayat arasındaki geçit çok ince bir çizgiden ibaret; bir sırt çantasının fermuarı ya da kırmızı ruja dönüşen o sade dudak parlatıcısı kadar ince.

İnsanlar beni ilk duyduklarında genellikle bu kimliği kullanıyor: Beylikdüzü öğrenci escort. Basitçe tanımlıyor, değil mi? Okul, semt, iş. Oysa bu üç kelimenin arkasına ne kadar çok yorgunluk, ne kadar çok hesap kitap sığdığını kimse bilmiyor.

Beylikdüzü Öğrenci Escort : Anonimliğin Konforu

İstanbul’un merkezinde yaşamak, bu işi yapmak için çok riskli. Tanıdık bir yüz, eski bir komşu, hatta okuldan bir hoca… Bu yüzden Beylikdüzü’nün bu soğuk, yeni ve devasa yapılarla dolu coğrafyası benim için bir sığınak oldu. AVM’lerden ibaret bir ruhu var Beylikdüzü’nün, her bloğu birbirine benziyor, her kapının önünde sıfır kilometre bir araba duruyor. Burası, herkesin kendi dünyasına çekildiği, kimsenin kimseyi merak etmediği bir yer. Anonimlik, benim en büyük sigortam.

Şehir merkezine her gün gidip gelmek, metrobüs kuyruklarında saatler harcamak bir işkence, evet. Ama bu mesafe, güvencem demek. Burada, bir stüdyo dairede tek başıma yaşıyorum. Kira pahalı, biliyorum, ama buranın tek avantajı, kapı komşumun bile beni tanımak için çaba göstermeyecek olması. Bu, bir Beylikdüzü escort için mesafe ve gizlilik demek.

Benim hikâyem, romantikleşebilecek bir hikâye değil. Kredi yurtlar kurumunun verdiği o komik bursla; okul taksitini, kirayı ve annemin ara sıra yolladığı ilaç masraflarını karşılamak imkansızdı. Seçeneklerim sınırlıydı. Ya okulu bırakıp asgari ücretle bir mağazada bütün gün ayakta dikilecektim ya da… ya da bu yolu seçecektim.

Ben, hızlı ve hedefe yönelik çözümü seçtim.

İki Farklı Gardırop, Tek Bir Cüzdan

Öğrenci kimliğimle iş kimliğim arasındaki geçiş anları, günümün en gergin zamanları. Sabahleyin sırt çantamda not defterleri, tükenmez kalemler, yarım kalmış bir felsefe ödevi. Akşamüstü ise, aynı çantanın dibinde; çok daha yüksek topuklular, ince bir parfüm şişesi ve en önemlisi, o donuk, profesyonel yüz ifademi hazırlamış oluyorum.

Derslikten çıkıp telefonumu kontrol ettiğim an, modum değişiyor. Beylikdüzü’nün lüks residence dairelerine doğru yaptığım yolculuk sırasında, sadece fiziksel olarak değil, zihinsel olarak da dönüşmek zorundayım.

Beylikdüzü Öğrenci Escort  Müşterilerim… Çoğu zaman iş adamları, evli ve yorgun adamlar. Benden dinlenmeyi, yargılanmamayı ve bazen de sadece sessizliği satın alıyorlar. Onlar için ben, o anlık bir kaçışım. Onların beni nasıl gördüklerini biliyorum: Genç, taze, henüz hayatın yormadığı bir siluet. Çoğu, “Senin gibi bir kızın bu işi yapmaması lazım,” der. Gülümsüyorum. Gözlerimi devirmiyorum, çünkü profesyonel maskem izin vermiyor. Onların bilmediği şey, benim bu işi yapmamam gerektiği değil, onlardan aldığım para olmadan bu hayatı yaşayamayacağım gerçeği.

Mesleki deformasyonum sanırım en çok okuldaki erkek arkadaşlarımla konuşurken ortaya çıkıyor. Onların dertleri ne kadar ufak geliyor kulağıma… Vizyonları, gelecekle ilgili hayalleri… Benim geleceğim ise, günlük, haftalık hesaplarla belirleniyor. Bugün kaç randevu almalıyım ki, ay sonundaki elektrik faturasını ödeyebileyim?

Sektörün Gözüyle: Beylikdüzü Escortlar

Beylikdüzü, İstanbul’un diğer semtlerine göre yeni bir merkez. Bu bölgede çalışan, benim gibi çok fazla genç kadın var. Bazen aynı sitenin farklı bloklarında, aynı saatlerde işe gittiğimizi biliyorum. Görünmez bir rekabet ve dayanışma ağı bu.

Bizler, bu devasa şehrin görünmez çarklarıyız. Bazen, metrobüste makyaj tazeleyen bir kız gördüğümde, onun da benimle aynı yoldan geçtiğini anlıyorum. Birbirimize bir bakış atıyoruz; ne selamlaşıyoruz ne de konuşuyoruz. Çünkü bu işin kuralı, anonimliğin korunmasıdır. Herkes kendi adasında yaşar.

Bu bölgede çalışan tüm Beylikdüzü escortlar arasında, benim ‘öğrenci’ kimliğim bana ekstra bir pazarlama avantajı getiriyor. İnsanlar, entelektüel bir sohbet, daha az “ticari” bir deneyim arıyorlar. Derslerimden, sınavlarımdan bahsediyorum onlara. Bazen bir proje hakkında fikir soran bile oluyor. Bu anlar, o profesyonel mesafeyi korumak için en zor anlar oluyor. Çünkü o masanın diğer tarafında oturan adama kendimi unutturmak, sadece bir hizmet olduğumu hatırlatmak zorundayım.

Samimiyetin bir sınırı var ve o sınırı aşarsam, işim duygusal olarak çok maliyetli hale gelir.

Kırmızı Rujun Altındaki Hesap

Planım net. Üniversite diplomasını alacağım. İyi bir ortalamayla mezun olacağım. Sonra bu hayatı bir bavula koyup, Beylikdüzü Öğrenci Escort griliğinde bırakacağım.

Bu işi yaparken öğrendiğim en önemli şey, paranın sadece bir sayı olmadığı. Para, zaman demek. Para, özgürlük demek. Her buluşma, beni mezuniyete bir adım daha yaklaştırıyor. Dairemin camından Beylikdüzü’nün ışıklarına bakarken, kendime hep aynı sözü veriyorum: Bu sadece bir köprü. Bu karanlık köprüyü geçmek zorundayım ki, karşıya geçip güneşin tadını çıkarabileyim.

Biliyorum, bazıları bu mesleği ahlaki bir yargıyla damgalayacak. Ama ben, bir öğrencinin hayatta kalma mücadelesini veriyorum. Benim kırmızı rujum, süslü bir aksesuar değil; hayatımı idame ettiren zırhımın bir parçası. Ve Beylikdüzü’nün bu soğuk, rüzgârlı sokaklarında, başımı dik tutarak yürüyorum. Çünkü öğrenciyim, hayatta kalmaya çalışıyorum ve diplomamı almak için savaşmaya devam edeceğim.

Gözlerimi kapatıyorum, yarınki ders programımı düşünüyorum. Ve sonra, telefonum titriyor. Gece mesaisi başlıyor. Rujumu tazeleyip, o ince çizgiyi yeniden geçiyorum. Hayat, her şeye rağmen devam ediyor.